Historia szkoły

Szczegóły

Kategoria: O szkole

Opublikowano: piątek, 02, listopad 2012 11:38

ZE SZKOLNEJ KRONIKI

Pierwszy  po wojnie dyrektor szkoły, Pan Aleksander Szyc, tak opisywał początki funkcjonowania szkoły i pierwszy rok jej pracy.

”Stosownie do polecenia ob. Inspektora Szkolnego w Żurawiu (w Żarach, przyp. autora) z dnia 1 X 1945r. zostałem mianowany nauczycielem i kierownikiem szkoły powszechnej w Albrechtowie gminy Lohs (Łaz, przyp. autora). Po przybyciu na miejsce służby okazało się, że we wsi są dwa budynki szkolne: stary i nowy. Ponieważ nowy budynek szkolny był mniej zniszczony i że przy nim znajduje się mieszkanie dla nauczyciela, zająłem nowy budynek.

Oprócz ław szkolnych i kilku zniszczonych szaf nie znaleziono nic z inwentarza szkolnego.

Przeprowadzono zapis dzieci do szkoły. Zapisało się 37 dzieci. Utworzono  trzy oddziały. Poziom dzieci był bardzo niski tak, że w pierwszej klasie byli 13 i 14 letni uczniowie.

Naukę rozpoczęto 15 października 1945 r.

(...) Chociaż praca w pierwszym roku nauki odbyła się bez żadnych podręczników, chociaż poziom dzieci przybyłych zza Buga był bardzo niski, praca szkolna odbywała się bez żadnych pomocy naukowych, udało się jednak niektóre dzieci promować z przeskokiem jednej klasy. (...) Rok szkolny zakończono przy 52 uczniach."

Strona z pierwszej powojennej Kroniki Szkolnej
(archiwum szkolne).

Tak dawniej wyglądał  budynek szkoły. Obecnie, po przebudowie, odbywają się w nim zajęcia. 
(fot. ze zbiorów pana Krystiana Hawełka). 

W tym budynku obecnie mieści się biblioteka i przedszkole, wcześniej odbywały się w nim zajęcia.
(fot. z archiwum szkolnego).

Już w grudniu 1945 r. uczniowie wspólnie z nauczycielami zorganizowali przedstawienie, aby rozsławić szkołę. „Na przedstawieniu byli obecni obywatel inspektor szkolny Wincenty Piwowarczyk, obywatel wicestarosta, wójt gminy, obywatel Kaszuba i rodzice” – pisze pierwszy dyrektor.

Po kilku latach istnienia szkoły  liczba uczniów wzrastała, w 1965 roku  wynosiła 158, a w 1974 r. 174 dzieci.

Jedno z pierwszych zdjęć. Klasa II z wychowawczynią. Rok 1961. (fot. archiwum szkolne)

Cały czas coś się dzieje...

W latach 1983 - 1986 szkoła przeszła generalny remont i przebudowę. Dobudowano dwie klasy lekcyjne. Kolejny remont miał miejsce w latach 1997 – 1998,  w tym czasie została wybudowana sala gimnastyczna, zmodernizowano kotłownię – z węglowego na system olejowy. W roku szkolnym 2003/2004  powstała pierwsza sala komputerowa, która cały czas była doposażona ze środków budżetowych i Rady Rodziców.

W roku szkolnym 2006/2007 w ramach Projektu Pracownie komputerowe dla szkół, współfinansowany przez Unię Europejską, realizowany przez MEN utworzono drugą pracownię komputerową.

W ramach Projektu Poprawy Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego w Rejonie Szkoły  Nasza Szkoła na przełomie października i listopada 2007 powstała pętla autobusowa i przystanek autobusowy na potrzeby uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum.

Kapitalny remont miał miejsce w 2009 r. Między innymi dobudowano jedną klasę lekcyjną, wzmocniono fundamenty szkoły i sali gimnastycznej. W 2011 r. przy wsparciu Rady Sołeckiej Rada Rodziców utworzyła plac zabaw.

 Dyrektorzy w historii naszej szkoły:

Nauczyciele

W pamięci  wielu absolwentów naszej szkoły  zapisali się nauczyciele niegdyś tu pracujący.  Wśród wielu nazwisk wymienimy między innymi: Pana Aleksandra  Szyca, Panią Danutę Grochalską, Pana Krystiana Hawełkę, Panią Marię Masiowską, Pana Józefa Proszaka, Panią Helenę Siatkę, Panią Jadwigę Ślemp,  Pana Kazimierza Ślempa, Panią Małgorzatę Ostrowską, Panią Arletę Fuks, Panią Irenę Wiącek, Panią  Ewę Proszak, Panią Stanisławę Kamieniecką, Panią Elżbietę Kondycką, Panią Annę Ulrych, Panią Dorotę Starosta, Panią Stanisławę Michalewską, Panią Monikę Bondos, Panią Małgorzatę Dobroń.

Przeczytane w Kronice...

...„W setną rocznicę urodzin Bolesława Prusa odbyła się w dniu 26 listopada 1946 r. uroczysta akademia przy licznym udziale społeczeństwa. Od tej daty szkoła nosiła imię Bolesław Prusa”...

...”Czynny udział wzięła szkoła w dniu 24 III 1947r. w powitaniu Marszałka Polski Roli Żymierskiego przejeżdżającego przez Albrechtów do miasta Żar...” (fot. poniżej)

...” Dnia 26 XII 1947 r.  urządzono w szkole jasełkę, podczas której odegrała młodzież szkolna komedyjkę pt. „Wesołą nowinę bracia posłuchajcie”. Wejścia były płatne 
w wysokości 10 i 20 zł. Cały dochód w wysokości 4000 zł (cztery tysiące) przeznaczono  na zapoczątkowanie biblioteki szkolnej...”

...” W tym roku szkolnym 1977/78) w wyniku konkursu na hymn szkolny wybrano „Pieśń o Lubuskiej Ziemi” jako hymn naszej szkoły. Tekst ułożyła i muzycznie opracowała Mirosława Gałązka - nauczycielka języka polskiego...”

„Pieśń o Ziemi Lubuskiej”

 Wznieś się pieśni ponad bory
Ponad bujne łany zbóż
Uleć orłem białopiórym
Co się nie ulęknie burz.

Pieśni o Lubuskiej Ziemi
Pięknej, szczodrej ziemi mej
Ojciec ją rękoma swemi
Wyrwał z wroga mocy złej.

Tobie, piękna ziemio Piasta
Polskich dzieci śpiewa chór
Tu ojczyzna Ci wyrasta
Z młodych serc obronny mur.

Ziemio, ziemio jedyna
Tu mój dom i tu mój kraj
Dla twej wiecznej chwały żyję
Za twą wolność życie dam.

 A gdy po dniu pracowitym
Uśnie nasza droga wieś
Niech i w mroku nieprzebytym
Świeci słońcem nasza pieśń.

Niech ją wiatr wolny niesie
Niech ją szepce las i staw
Niech pieśń polska polskich dzieci
Z polskiej ziemi leci w świat.

Pierwsze sukcesy

Pierwsi absolwenci opuścili szkołę w 1952 r. O sukcesach i porażkach można by długo mówić i pisać. Było wielu wspaniałych laureatów konkursów przedmiotowych i olimpijczyków sportowych. W 1965 r. Szkoła Podstawowa w Olbrachtowie zdobyła mistrzostwo wojewódzkie szkół podstawowych, pokonując Gorzów, Zieloną Górę, i Głogów. Gwiazdą tej drużyny był Marian Grażewicz. Do szkoły uczęszczało wielu lekkoatletów, m.in. Jan Koniuszko, uczestnik mistrzostw Polski w biegach przełajowych.

 15 października 2005 r. – 60 - lecie Szkoły Podstawowej w Olbrachtowie

(diamentowa rocznica)

„Ocalić od zapomnienia...”

 Niech ten artykuł posłuży przybliżeniu historii  szkoły, uczniów i nauczycieli z nią związanych. 
Niech będzie ukłonem złożonym  pedagogom w podziękowaniu za trud włożony w nauczanie i wychowanie.

Dorota Starosta

• « poprz.